Θρακιώτικη Παραμονή Χριστουγέννων

Παραμονή Χριστουγέννων δεν θα μπορούσα να μην γράψω για τα έθιμα του τόπου μου (εντάξει λίγο καθυστερημένα)!!!

Παραμονή ή προπαραμονή Χριστουγέννων στον Έβρο λοιπόν, έχουν προηγηθεί τα "χοιροσφάγια", η σφαγή των γουρουνιών που μεγαλώνουν μήνες τώρα για να είναι έτοιμα για αυτή τη μέρα! το παχύ τους κρέας και το λίπος ήταν η κατάλληλη τροφή για τον βαρύ θρακικό χειμώνα. Το χοιρινό ήταν το φαγητό που δεν έλειπε από κανένα σπίτι.

 Το σφάξιμο μάλιστα ήταν ολόκληρη ιεροτελεστία, οι μαχαλάδες σηκώνονταν στο πόδι από τα «γκουρλίσματα» των γουρουνιών. Ακόμα και τα πιο φτωχά σπίτια χωρίς κρέας δεν έμεναν. Οι συγγενείς και οι γείτονες φρόντιζαν να τους δώσουν, για να μη λείψει το πατροπαράδοτο πιάτο από το τραπέζι. Κι αν υπήρχε μεγάλη ένδεια έσφαζαν μια κότα και έφτιαχναν κοτόπουλο ανήμερα τα Χριστούγεννα.  

Το παχύ έντερο των γουρουνιών, καθαρίζεται και γεμίζεται με ψιλοκομμένο κρέας, πράσο, ρύζι και μυρωδικά, για να αποτελέσει το καθιερωμένο στα περισσότερα μέρη του 'Έβρου, έδεσμα την "μπαμπού" ή μπουμπάρι από το mubarek στα τουρκικά που είναι το έντερο του ζώου.

Από το τραπέζι δεν έλειπαν οι σαρμαδες με τουρσι λάχανο γεμιστοί με ρύζι που συμβολίζουν τα σπάργανα του νεογέννητου Χριστου καθώς και το κοτόπουλο γεμιστό με ρύζι και τουρσί λάχανο ή χοιρινό με τουρσί λάχανο (λόγο των ημερών)  που ούτως ή αλλως αποτελεί Κυριακάτικο ή γιορτινο γεύμα για τους Θρακιώτες και τέλος η μηλινα..η παραδοσιακή τυρόπιτα της Θράκης για την οποία θα μιλήσουμε περισσότερο τις επόμενες μέρες.  

Νέοι και παιδιά από τα ξημερώματα γυρίζουν να «καλαντήσουν» στις γειτονιές να μαζέψουν λουκάνικα από τους νοικοκύρηδες , καρύδια και μανταρίνια ή πορτοκάλια τα οποία θα φαγωθούν στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι..όσοι δεν έδιναν..απλά τους τα έκλεβαν και οι ευχές δεν ήταν τόσο καλές για το σπίτι τους.

Σε κάθε κομμάτι της Θράκης  έχουν και διαφορετικά έθιμα..στην δική μου περιοχή σήμερα γυρίζει η Καμήλα.. Στο έθιμο αυτό, υπάρχει ένα ομοίωμα καμήλας και  άνδρες μεταμφιέζονται σε νύφη, γαμπρό και μαζί με τους συνοδούς, νταούλια και ζουρνάδες γυρνούν τις  συνοικίες λένε τα κάλαντα και γυρνώντας από σπίτι σε σπίτι δέχονται κεράσματα και χρήματα τα οποία είτε τα προσφέρουν σε φτωχούς είτε τα χρησιμοποιούν για να προικίσουν νεαρές κοπέλες καθώς και κρέας που στο τέλος της ημέρας το βράζουν σε μεγάλα καζάνια και γίνεται ο γνωστός στους περισσότερους Θρακιώτικος καβουρμάς, (κρέας βρασμένο σε λίπος για να συντηρείται). Το γλέντι κορυφώνεται και ο καβουρμάς μοιράζεται στον κόσμο για να φαγωθεί τον χειμώνα.

Φυσικά όπως έχω πει στο δείπνο των 9 φαγητών δεν λείπει το σαραγλί , το όνομα του προέρχεται από το τουρκικό sarmak που σημαίνει τυλίγω.  Πρόκειται για ένα πολύ γρήγορο και πεντανόστημο σιροπιαστό με καρύδια, σουσάμι και κανέλα. Επίσης υπάρχει το «ορτο» με ίδια σχεδόν γέμιση αλλά διαφορετικό σχήμα. Εδώ είμαι αδιάβαστη γιατί δεν γνωρίζω την προέλευση αλλά δεν πειράζει σας κερνώ να σας γλυκάνω!

Για όσους θέλουν να δοκιμάσουν ακολουθεί συνταγή!

Σαραγλί 

Υλικά:

5 φύλλα κρούστας

1φλ.καρύδια

½ καβουρδισμένο σουσάμι

1/2 φλ. Φρυγανιά

1κ.σούπας κανέλλα             

175 γρ βούτυρο

Για το σιρόπι:

2 φλ. νερό

1 φλ. Ζάχαρη

1 φέτα λεμόνι

Εκτέλεση:

Χοντροκόβουμε σε πολυμηχάνημα τα καρύδια, το σουσάμι , την φρυγανιά και την κανέλλα..στρώνουμε φύλλο και ρίχνουμε λίγη ποσότητα, ξαναβάζουμε από πάνω φύλλο και επαναλαμβάνουμε την διαδικασία μέχρι να τελειώσουν όλα τα φύλλα. Τυλίγουμε μπαστουνάκι και κόβουμε ροδέλες πάχους περίπου 2 εκ.. Στρώνουμε σε ταψάκι περιχύνουμε με βούτυρο λιωμένο και ψήνουμε μέχρι να ροδίσει. Ταυτόχρονα ετοιμάζουμε το σιρόπι το οποίο δεν το θέλουμε πολύ δεμένο. Μόλις βγάλουμε το καυτό σαραγλί από το φούρνο περιχύνουμε και ακούμε το χαρακτηριστικό ήχο! Ιδανικά τρώγεται ζεστό εκείνη την ώρα!

Ορτο:

Υλικά:

5 φύλλα κρούστας για γλυκό

1 φλ. καρύδια

½ φλ. φρυγανιά

1κ.σούπας κανέλλα

175γρ.βούτυρο

Για το σιρόπι:

2φλ.νερό

1φλ.ζάχαρη

1φέτα λεμόνι

Εκτέλεση:

Κατά τον ίδιο τρόπο θρυμματίζουμε τα καρύδια και ανακατεύουμε με τα υπόλοιπα υλικά. Σκορπίζουμε λίγη γέμιση στο φύλλο το διπλώνουμε στη μέση και το τυλίγουμε σε μια οκλαι ( λεπτός πλάστης που ανοίγουμε φύλλο για πίτα –στα θρακιώτικα-) ή στο πίσω μέρος μίας κουτάλας λεπτής. Σουρώνουμε και το τοποθετούμε στο ταψάκι μας..περιχύνουμε με βούτυρο λιωμένο και ακολουθούμε ακριβώς την ίδια διαδικασία με το σαραγλί.

Και στις δύο συνταγές μπορούμε να προσθέσουμε επιπλέον ζάχαρη στη γέμιση αλλά βγαίνει αρκετά γλυκό (για τα δικά μου γούστα τουλάχιστον) επίσης το ιδανικό είναι να είναι το φύλλο δικό μας αλλά…

Καλά Χριστούγεννα σε όλους.. αύριο έρχεται κάτι πολύ καλό και επίσης παραδοσιακό!

Υ.Γ. μην ξεχάσετε να αφήσεται κέρασμα σήμερα για τις ψυχές των αγαπημένων μας..